دو شعر از رسول يونان

داستان من:

عشق
شكل‌هاي بسيار دل‌انگيزي دارد
مثل گل سرخ
در دست دختري زيبا
مقل ماه
بالاي كلبه‌اي برفي
اما من
گوش بريده ونسان ونگوگم
شكل تلخي از عشق

تهوع:

جاي دستي كثيف بر آينه
اين جا يك نفر
حالش از ديدن خودش
به هم خورده است
من اين مهمانخانه را ترك مي‌كنم
از اين پنجره
فقط زندان‌ها ديده مي‌شوند....

ممنون از مهناز مهراني به خاطر معرفي كتاب "پايين آوردن پيانو از پله‌هاي يك هتل يخي" مجموعه‌اي از اشعار رسول يونان.

از ديشب تا الان سه بار كتاب را خوانده‌ام.